سال هاست که بشر چسب را می شناسد. استفاده آگاهانه و ماهرانه از این مواد در بسته بندی و دیگر تولیدات از زمانهای بسیار قدیم متداول بوده است.
در تبت حجاریهائی مربوط به ۳۳۰۰ سال پیش کشف شده که در آنها نحوه چسباندن یک روکش نازک بر روی یک قطعه الوار که احتمالا از جنس چوب درخت انجیر است، نشان داده شده است. ظرف چسب و برسی که به همین منظور به کار رفته است نیز در این حجاری ها دیده می شود.
چسب هایی که تا پایان قرن نوزدهم مصرف می شد منشاء طبیعی (حیوانی، گیاهی، معدنی) داشت. در طی قرن بیستم، چسب های مصنوعی به تدریج جای خود را در زندگی روزمره و صنعت باز کردند. با این حال چسب های طبیعی نیز همچنان بازار مصرف دارند.
چسب های حیوانی عمدتا از پروتئین حیوانی ساخته شده اند. این پروتئین از پوسته و استخوان حیواناتی مثل گاو و گوسفند به دست می آید. چسب تخم مرغ نیز نوعی چسب حیوانی است.
همه چسب های گیاهی تقریبا بر پایه نشاسته و دکسترین (از مشتقات نشاسته) می باشند که از منابع گیاهی نظير: ذرت، گندم، سیب زمینی و برنج به دست می آید. صمغ بعضی از درختان نظير اقاقيا و چسب حنا مثال های دیگری از چسب های گیاهی هستند.
امروزه چسب ها نقش مهمی در زندگی روزمره و صنایع ایفا می کنند. هم اکنون با یک نگاه به اطراف خود می توانید چندین کاربرد را برای چسب ها را نام ببرید. اتصالات چوبی (در، میز، صندلی و نیمکت)، ساخت کفش، صحافی کتاب، قطعات مختلف در داخل اتاق خودروها، وسائل الکترونیکی نظیر؛ رادیو، تلویزیون و … همگی نیازمند استفاده از چسب های گوناگون هستند.
بعد از جنگ جهانی دوم استفاده از چسب ها در صنایع هوا و فضا رو به افزایش نهاد. هواپیماهای جدید، عمدتا از آلیاژهای آلومینیوم ساخته شده و قطعات مختلف آنها با چسب به یکدیگر متصل می شوند. امروزه اتصال فلزات به کمک چسب پیشرفت چشم گیری داشته است. یکی از آخرین دستاوردها در این زمینه، اتصال مستقل و دل آهن تراموای شهر منچستر انگلستان با چسب می باشد.
چسب ها در پزشکی نیز کاربرد دارند. در معالجه دندان ها از نوعی چسب که با تابش نور UV سفت می شود استفاده می کنند. همچنین در جراحی استخوان برای اتصال قسمت های شکسته از چسب های مخصوص استفاده می شود. گفته می شود در جنگ ویتنام چسب های سیانو آکریلات برای مداوای وقت استخوانهای شکسته ی سربازان به کار رفته است.
باید توجه داشت که چسب ها فقط برای اتصال دو قطعه به کار نمی روند، بلکه در بسیاری از محصولات خود یک جزء اساسی هستند. برای مثال، در رنگ ها، مرکبها و درزگیرها و اصولا كليه موادی که پوشش سطحی ایجاد می کنند، حضور عاملی که این مواد را به سطح بچسباند لازم است.
چسب چیست ؟
چسب ماده‌ای است که با پخش شدن روی سطوح اجسام، آنها را به یکدیگر متصل می‌کندو برعکس، در مقابل جدا شدن آنها از یکدیگر مقاومت می نماید، یا به طور کلی ماده خاصی که میان دو جسم همگن و یا نام ناهمگن قرار گرفته و آنها را که در نگه می دارد، چسب» نامیده می شود.
ماده ی که بخواهد به عنوان چسب در این طبقه بندی جای گیرد باید نه تنها بتواند سطوح دو جسم را به هم نگه دارد، بلکه همچنین در مقابل عوامل محیطی (گرما، سرما، رطوبت) و زمان، قدرت مقاومت داشته باشد.
چسب باید ابتدا سطح را به طور کامل تر نماید، یعنی به طور کامل بر روی سطح پخش شود و پستی و بلندی های میکروسکوپی را پر کند. بنابراین چسب باید در ابتدا به شکل مایعی با گرانروی نسبتا کم باشد و سپس سخت شود تا به شکل جامد با استحکام کافی در آید. این عمل با انجام واکنش شیمیائی یا از دست دادن حلال یا سرد شدن حاصل می شود.