عکاسی

عکاسی چیست ؟

عکاسی را می توان نوعی استفاده از زمان در حال یا آینده نامید. عکاسی مستند استفاده از رویدادها و ثبت آن ها بصورت فریم به فریم می باشد . عکاسی صنعتی ثبت و ضیط صحنه هایی از کارهایی که برای صنعت انجام می شود ، است. عکاسی تبلغاتی به عکاسی گفته می شود که جنبه تبلیغاتی دارد و برای برند سازی شرکت یا گروه و یا ابزاره خاصی از آن استفاده می شود. عکاسی از چهره ممکن است در استودیو یا محل زندگی و کار، از افراد یا حتی در خیابان انجام شود. از انواع عکاسی میتوان به عکاسی مد و تبلیغات و عکاسی صنعتی اشاره کرد.

انواع عکاسی کدام است ؟ 

انواع گوناگونی از عکاسی وجود دارد. عکس های ساده تجاری، عکس های چهره مد، تبلیغات ؛ نمونه های هنری عکاسی چهره که در آن ها هنرمندان عکاسی، بیشتر به دنبال به تصویر کشیدن شخصیت اشخاص هستند. عکاسی از چهره ممکن است در استودیو یا محل زندگی و کار، از افراد یا حتی در خیابان انجام شود.

عکاسی مستند

عکاسی مستند نیز یکی از شاخه های مطرح عکاسی است که زیر مجموعه های فراوانی دارد. عکاسی مستند اجتماعی، عکاسی مستند از طبیعت، عکاسی از حیات وحش، عکاسی خبری  مطبوعاتی و مستند نگاری های علمی از جمله زیر شاخه های این شاخه از عکاسی هستند.
در عکاسی مستند اجتماعی عکاسان تلاش می کنند با نگاه تیزبین خود جوامع مختلف را بررسی و نقاط ضعف و قوت آن ها را به تصویر بکشند. برای موفقیت بیشتر در این گونه از عکاسی لازم است با علوم اجتماعی و جامعه شناسی نیز آشنایی داشته باشیم.

عکاسی از طبیعت و حیات وحش نیز بسیار جذاب و البته بسیار دشوار است. عکاسانی که در این زمینه فعالیت می کنند باید بسیار صبور و پرحوصله بوده و تحمل شرایط بسیار سخت آب و هوایی را داشته باشند. افزون براین باید از آگاهی های بسیار عمیقی در مورد حیات وحش و طبیعت برخوردار باشند. بخش قابل توجهی از این شاخه از عکاسی در اعماق دریا و اقیانوس ها انجام می شود.

در شکل های بسیار جدی، این گونه عکاسی با گروهی از دانشمندان و عکاسان که روی یک موضوع کار می کنند انجام می شود عکاسی خبری و مطبوعاتی هم یکی از زیرمجموعه های عکاسی مستند است که آن ها نیز تقسیم بندی هایی دارند . مانند عکاسی ورزشی.

خبرنگاران عکاس در عرصه های گوناگون اجتماع حاضر شده و جانشین چشم های ما می شوند تا رویدادها را ثبت کرده و در برابر دید و داوری ما قرار دهند، یک عکاس خبرنگار مسئولیت اخلاقی مهمی به عهده دارد و باید رویدادها را صادقانه، با امانت داری و بدون هرگونه دخل و تصرف انتقال دهد مستندهای علمی، صنعتی و عمرانی نیز شاخه ای از این گونه عکاسی به شمار می آیند.

برای نمونه در هنگام ساختن یک سد یا پل مراحل گوناگون پیشرفت کار، از آغاز تا پایان و در چند سال عکاسی شده و سپس استفاده های گوناگونی از آن خواهد شد.

عکاسی معماری

عکاسی معماری نیز شاخه ای از عکاسی است که دربرگیرندهٔ عکاسی از بناهای تاریخی، شهرها و ساختمان های امروزی می شود، موضوع اصلی در این نوع عکاسی ساختمان ها است و عکاسان تلاش می کنند مهم ترین جنبه های یک اثر معماری را به شکلی زیبا و چشم نواز به تصویر بکشند . در عکاسی معماری، عکاسی از داخل بناها نیز بخشی از کار را دربر می گیرد.

عکاسی تبلیغاتی

مُد و تبلیغات یکی از زمینه های بسیار مهم عکاسی است، تبلیغات نقش بسیار مهمی در معرفی کالا و خدمات دارد و یکی از ارکان اصلی هر کار تبلیغاتی، بدون شک یک عکس خوب است عکاسی مد و تبلیغات نقش بسیار مهمی در اقتصاد کشورها دارد. زمینهٔ کار عکاسان تبلیغاتی بسیار گسترده است. این عکاسان معمولاً از دانش فنی بالایی برخوردار بوده و ابزارهای پیچیده ای را به کار می گیرند کار یک عکاسی تبلیغاتی موفق، ترکیب سنجیده ای از روانشناسی، جامعه شناسی، هنر و فن است.

عکاسی سینما و تئاتر

تهیه کنندگان و کارگردانان سینما و تئاتر، برای کاربردهای گوناگون نیازمند عکس های پشت صحنه و هنگام اجرای نمایش هستند، گروهی از عکاسان در این زمینه ها فعالیت می کنند. عکاسان سینما افزون بر ثبت رویدادهای پشت صحنه فیلم و گریم هنرپیشه ها، صحنه های ناب یک فیلم را نیز به تصویر می کشند. عکاسان تئاتر نیز افزون بر این کارها تلاش می کنند تا نقطه های اوج داستان و نمایش را ثبت کنند.

عکاسی نجومی

عکاسی نجومی، یکی از شاخه های تخصصی عکاسی است و موضوع آن، آسمان، ستاره ها و کهکشان ها است. این گونه عکاسی دارای پیچیدگی های فنی خاصی است و به ابزار دقیق و گران قیمت نیاز دارد. عکاسانی که می خواهند در این زمینه فعالیت کنند باید آگاهی های زیادی در مورد نجوم داشته باشند . عکس های تولید شده در این شاخه از عکاسی افزون بر کاربردهای علمی، ممکن است کاربردهای تزیینی هم داشته باشند. به جز این شاخه های متنوع دیگری در عکاسی وجود دارد که از آن جمله می توان به عکاسی علمی، عکاسی پزشکی، عکاسی آزمایشگاهی و … اشاره کرد

عکاسی ورزشی 

عکاسی خبری 

عکاسی تجاری 

عکاسی به عنوان هنر

عکاسی می تواند به جز زمینه هایی که اشاره شد، به عنوان یک وسیلهٔ بیان هنری به کار گرفته شود. هنرمندان عکاس، شهرها، طبیعت، چهره افراد، مکان ها و حتی خودشان را دستمایه کار قرار می دهند و اندیشه و دریافت های خود را از زمانه و محیط در قالب عکس ارائه می کنند. شاید بتوان گفت عکاسی هنری متنوع ترین شکل عکاسی است، که همگام با دیگر رشته های هنری رشد کرده و به طور مستمر در حال دگرگونی است.

تاریخچه عکاسی در جهان و ایران

عکاسی یکی از مواهبی است که نور به ما هدیه داده است، نور ماده خام عکاسی است. عکاسی پی آمد پدیده ای است که بیش از دو هزار سال پیش دیده شد و ذهن متفکران را به خود مشغول کرد، متفکران قدیم یونان دریافته بودند که اگر در یک اتاق تاریک روزنه ای بر روی یکی از دیوارها ایجاد کنند، تصویر دنیای بیرون بر روی دیوار مقابل روزنه نقش می بندد.

در طول تاریخ عده زیادی روی این پدیده کار کردند، در دوران شکوفایی علوم در ممالک اسلامی ستاره شناسی به نام ابن هیثم نیز تحقیقات فراوانی بر روی این پدیده انجام داد. در قرن شانزدهم با نصب عدسی در مقابل این روزنه، تصاویر دقیق تری به دست آمد.

بعده ها ساختن جعبه های مجهز به عدسی رواج یافت و به صورت یکی از ابزارهای نقاشی درآمد و هرجا که به پرسپکتیو دقیق نیاز بود از آن استفاده می شد.

اوایل قرن نوزدهم پس از انقلاب صنعتی، شماری از دانشمندان و صنعت گران ، اغلب بدون این که از کار یکدیگر خبر داشته باشند، به دنبال ثبت تصاویر به وسیلهٔ اتاقک تاریک بودند.

ژوزف نیسفورنیئپس یکی از این افراد بود، او توانست در سال ١٨٢۶ اولین عکس تاریخ عکاسی را ثبت کند. نیئپس با حساس کردن یک صفحه و قرار دادن آن درون اتاقک تاریک توانست منظره مقابل اتاقش را عکاسی کند. حساسیت این صفحه آن قدر کم بود که تهیه این عکس نیازمند  ٨ ساعت نوردهی بود. او نام این روش را هلیوگرافی یا نقاشی با نور نامید .

شخصی دیگر به نام لوثر داگر که طراح و سازنده صفحه های نمایش بود، نیز موفق شد در سال ۱۸۳۹ با روشی پیچیده تر تصاویر بسیار زیبا و دقیق تهیه کند .داگر روش خود را اگر توتیب نام نهاد .تصاویر داگر توتیب روی صفحه نقره ای صیقل خورده که با بخار ید حساس نموده بود ثبت می شدند و به خاطر همین مثل این که روی آینه عکاسی شده باشند به نطر می رسیدند.

در همین سال ها  ولیام فاکس تالبوت دانشمند ثروتمند انگلیسی نیز به دنبال یافتن روشی برای ثبت تصویر بود. او با حساس کردن یک کاغذ و قرار دادن آن درون اتاقک تاریک عکاسی کرد و پس از طی مراحل شیمیایی خاص موفق شد تصویری منفی از موضوع تهیه کند.

منظور از تصویر منفی عکسی بود که قسمت های سیاه موضوع در آن سفید و بخش های سفید آن سیاه دیده می شدند، تالبوت یک بار دیگر از این تصاویر منفی عکس می گرفت و این بار عکس نهایی مشابه موضوع دیده می شد.روش تالبوت بعدها پایه و اساس عکاسی قرار گرفت . او روش خد را کالوتیب نام نهاد.

به جز این افراد کسان دیگری نیز هرکدام با روش های خاص خود توانستند عکس تهیه کنند اما به دلایل گوناگون این روش ها باقی نماندند.

عکاسی روزبه روز پیشرفت می کرد و کاربردهای جدید برای آن پیدا می شد،چهره نگاری –  مستندسازی – منظره نگاری – و عکاسی معماری  از جمله رایج ترین کاربردهای عکس در آن زمان بودند.

با این که لوازم عکاسی بزرگ و سنگین و حمل و نقل آن بسیار مشکل تصویربود، اما بودند کسانی که با همان وسایل حتی در جبهه های جنگ حاضر شده و عکس تهیه می کردند.گروهی نیز با سفر به دورترین نقاط جهان و تحمل سختی های فراوان عکس های بسیاری از دیدنی های جهان تهیه کردند.

در سال ١٨٨٨ اولین فیلم قابل انعطاف عکاسی به همراه دوربین کوچکی که استفاده از آن برای همهٔ مردم امکا نپذیر بود . شعار کارخانه سازنده این بود (شما فقط دکمه را فشار دهید بقیه کارها با ما )حالا دیگر مردم توانستند خودشان عکاسی کنند و دوربین را به کارخانه بفرستند و عکسهای چاپ شده به همراه دوربین و یک حلقه فیلم جدید در داخل آن باز پس فرستاده شد.

قرن بیستم دوران شکوفایی عکاسی در زمینه های فنی و هنری بود، ظهور هنرمندان عکاس با بینش ها و نظریه های گوناگون در زمینه عکس باعث شد تا اندک اندک عکاسی راه خود را پیدا کرده و صاحب قانون مندی ها و تعاریف زیبایی شناسی مستقل شود.

اکنون نزدیک به دو دهه است که عکاسی دیجیتال انقلابی در عرصه تصویر به پاکرده و موافقان و مخالفان خود را دارد. به گمان بعضی، ساده شدن روند تهیه عکس، باعث تولید انبوهی از عکس های بی ارزش شده است.

اما عکاسی در ایران نیز سابقه ای بسیار طولانی دارد. عکاسی در سال ١٨۴٢ یعنی به فاصله کمتر از سه سال پس از اختراع آن در اروپا وارد دربار محمدشاه قاجار شد. ناصرالدین شاه و برخی از شاهزادگان قاجار عکاسی می کردند. ورود شماری از عکاسان اروپایی به ایران و آموزش برخی

عکاسان ایرانی سبب پیشرفت عکاسی ایران شد. بعضی از شاهزادگان قاجار هم برای آموزش عکاسی به اروپا رفتند. این عوامل موجب شد که تعداد زیادی عکس از آن دوران به یادگار بماند که شماری از آن ها بسیار باارزشند. امروزه ده ها هزار قطعه از این عکس ها در موزه کاخ گلستان و بایگانی های دیگرمربوط به دوران قاجار نگهداری می شود. این تصاویر، اسناد باارزشی هستند که گوشه هایی از زندگی مردم کشورمان را در آن دوران به نمایش می گذارند. نوع پوشش، ساختمان ها، آیین های ملی و مذهبی و رویدادهای اجتماعی از جمله موضوعات این عکس ها هستند که می توان آن را تاریخ مصوّر نامید.

تفاوت عکاسی تبلیغاتی و عکاسی تجاری چیست ؟

اگرچه برخی افراد از عکاسی تجاری و عکاسی تبلیغاتی به صورت متناوب استفاده می کنند، اما عکاسی خصوصا عکاسی تجاری و عکاسی تبلیغاتی کاملا متفاوت است. به عنوان مثال برای صاحب مشاغل، درک این تخصص برایش مهم است زیرا ممکن است تصمیم بگیرد از تبلیغات چاپی و یا آنلاین به عنوان یکی از مؤلفه های استراتژی بازاریابی خود استفاده کنید.

طبقه بندی دوربین های عکاسی

امروزه دوربین های عکاسی از چنان تنوعی برخوردارند که حتی هیچ یک از افراد حرفه ای نمی توانند ادعا کنند که همه آن ها را دیده و یا دانش استفاده از آن را دارند، دلیل آن هم شاید این باشد که عکاسی جزء جدایی ناپذیر زندگی ماست و در کلیه زمینه های آن ایفای نقش م یکند. بشر با دوربین های

گوناگون از دورترین نقاط کهکشان تا اعماق اقیانوس ها عکس تهیه کرده است. این تنوع کاربردهای عکس، نیازمند تنوع ساختمان دوربین ها نیز هست، اما با وجود این تفاوت ها همه این دوربین ها در  قسمت های اصلی مشترکند

بعضی از این قسمت ها را به راحتی می توان دید ولی بعضی از آن ها در داخل دوربین قرار دارند.

دوربین های عکاسی را می توان بر اساس مشخصه های مختلفی از جمله عملکرد، قطع فیلم مورد استفاده، سطح حساس به نور، اندازه دوربین و غیره به سه دسته قطع بزرگ، قطع متوسط، و قطع کوچک تقسیم بندی کرد.دوربین های قطع بزرگ برای عکس های تبلیغاتی، معماری ، چهره نگاری،مناظر طبیعی و غیره به کار می روند. دوربین های قطع متوسط نیز معمولاً همان کاربردها را دارند اما استفاده از آن ها به نسبت ساده تر است.

دوربین های قطع کوچک تقریباً برای اغلب شاخه های عکاسی ( درشکل غیر حرفه ای آن ) به کار می روند اما برای عکاسی خبری، مستند، امور شخصی و خانوادگی و غیره مناسب تر هستند. با هم مهم ترین قسمت های یک دوربین را بررسی می کنیم.

قسمت های اصلی یک دوربین عکاسی

بدنه :  بدنه یک دوربین تا حدودی نشان دهندهٔ نوع عکس هایی است که با آن گرفته می شود. بعضی از آن ها از مواد اولیه بسیار مرغوب و مقاوم ساخته می شوند مثل دوربین هایی که مورد استفاده عکاسان خبری قرار می گیرد، بعضی ساده تر و ارزان ترند مثل دوربین هایی که مورد استفاده مردم عادی قرار می گیرند. بدنه دوربین ها با هر شکل و هر نوع ماده ای که ساخته شده باشند یک چیز در همه آن ها مشترک است. یک محفظه تاریک سیاه رنگ که از نفوذ کنترل نشده نور جلوگیری می کند، در انتهای همین محفظه است که معمولاً فیلم عکاسی و یا در دوربین های دیجیتال، حسگر الکترونیکی قرار می گیرد. اتاقک تاریک یک دوربین در تهیه تصویر خوب نقش مهمی ایفا می کند و در انواعی که می توان به آن دسترسی داشت باید مراقب بودکه رنگ سیاه آن آسیب نبیند زیرا باعث کاهش کیفیت عکس می شود.

عدسی یا لنز : شاید بتوان گفت که مهم ترین قسمت یک دوربین عکاسی لنز آن است. لنزها بیشترین سهم را در تهیه یک تصویر خوب دارند. لنزهای امروزی بسیار پیچیده اند. حتماً می دانید که وقتی نور از یک محیط مثل هوا وارد محیط دیگری شود (مثل آب) دچار شکست می شود. اگر یک منشور از جنس شیشه را در معرض تابش یک پرتوی نور قرار دهیم م یبینیم که نور تغییر جهت می دهد. حالا تصور کنید چند عدد از این منشورها را به هم بچسبانیم، چه اتفاقی می افتد؟ همان طور که مشاهده می کنید، پرتوهای نور در یک نقطه یکدیگر را قطع می کنند، یک عدسی شکل تکامل یافتهٔ همین ابزار ساده است. اگر یک عدسی یا ذره بین را در مقابل نور خورشید قرار دهیم، م یبینیم که در فاصله ای از عدسی یک نقطه بسیار نورانی تشکیل م یشود. این نقطه چیست؟ در واقع این نقطه کوچک نورانی تصویر کوچک شدهٔ خورشید است. عدسی ها این خاصیت را دارند که تصویری از دنیای مقابل خود به صورت  کوچک تر و وارونه (و البته گاهی اوقات بزرگتر از شیء) در طرف دیگر ایجاد کنند.

عدسی ها در دو نوع کلی ساخته می شوند که به آ نها عدسی همگرا و واگرا می گویند. روش شناخت آن ها بسیار ساده است. هر عدسی که لبه های نازک تری نسبت به مرکز داشته باشد، همگرا و تمام  عدسی هایی که لبه های آ نها از مرکزشان ضخیم تر باشد واگرا هستند. باید بدانیم که فقط عدسی های همگرا توانایی ایجاد تصویر روی یک سطح را دارند که به آن تصویر حقیقی م یگوییم. اما عدسی های واگرا تصاویری تولید م یکنند که فقط با چشم قابل رؤیت هستند و امکان ثبت ندارند و به آن تصویر مجازی م یگوییم. لنز یک دوربین از چند عدسی همگرا و واگرا ساخته می شود. به این گونه لنزها، لنزهای مرکب می گویند. یک لنز با مشخصه های متفاوتی شناخته می شود که یکی از مهم ترین آن ها فاصله کانونی است. اگر جسمی در فاصله بی نهایت از یک لنز قرار گرفته باشد فاصله محل تشکیل تصویر آن را تا مرکز لنز فاصله  کانونی می نامند. فاصله کانونی معمولاً بر حسب میلی متر محاسبه می شود.

لنزهای نرمال ١، زاویه باز (وایدانگل) ٢ و زاویه بسته (تله فتو) ٣ :  لنزها را در گروه های مختلف و بر حسب نیازهای متفاوتی دسته بندی می کنند. بعضی از لنزها برای کارهای عکاسی معماری مناسبند، دسته دیگر به کار عکاسی خبری م یآیند، بعضی از لنزها را برای عکاسی از اشیای کوچک به کار م یبریم و انواع دیگری که برای کارهای دیگر مناسبند.
یکی از راه های تقسیم بندی لنزها، دسته بندی آن ها بر حسب فاصله کانونی آن هاست. کم و زیاد شدن فاصله کانونی لنزها باعث می شود که میدان دید آن ها تغییر کند. میدان دید بعضی از لنزها زیاد
است،مثلاً زاویه ۱۸۰ درجه را پوشش می دهند به همین دلیل به آن ها زاویه باز می گویند. بر عکس برخی از لنزها زاویه دید کوچکی دارند مثلاً ۲ درجه، و به همین دلیل به آن ها زاویه بسته (تله فتو) می گوییم. قبلاً اشاره کردیم که دوربین ها در اندازه ها و شکل های گوناگونی ساخته می شوند. همین تنوع شکل و کاربرد باعث می شود که اندازه فیلم های آن ها نیز متفاوت باشد. در دوربین های دیجیتال هم
حسگرها در ابعاد مختلفی ساخته می شوند. بر طبق تعریف اگر فاصله کانونی یک لنز به اندازه قطر فیلم مورد استفاده یا حسگر آن دوربین باشد به آن لنز نرمال یا استاندارد می گوییم. مهم ترین ویژگی لنزهای نرمال آن است که شبیه ترین تصویر را به آن چه که چشم می بیند ایجاد می کنند. اگرچه چشم انسان میدان دید وسیعی دارد اما زاویه دید مفید آن در حدود ۴۵ درجه است. زاویه دید یک لنز نرمال هم در حدود ۴۶ درجه است. مثلاً در یک دوربین عکاسی ۱۳۵ میلی متری ۲۴ میلی متر است اندازه قطر تصویر در حدود ۴۴ میلی متر می شود، اما اکثر × که ابعاد تصویر آن ۳۶ کارخانه های سازنده لنزهای ۵۰ میلی متری را به عنوان لنز نرمال ارائه می دهند. هر چه فاصله کانونی لنز کمتر باشد زاویه دید آن وسیع تر و هر چه فاصله کانونی یک لنز بیشتر باشد زاویه دید آن کمتر خواهد بود. بنابراین در یک دوربین ۱۳۵ میلی متری لنزهای کمتر از ۵۰ میلی متر ۸ میلی متری دارای زاویهٔ دید وسیع تری م یباشند که به همین دلیل به آ نها ، ۱۵ ، ۲۰ ، ۲۴ ، ۲۸ ، مثل ۳۵ لنزهای زاویه باز (واید) می گوییم. از طرف دیگر  لنزهای بیشتر از ۵۰ میلی متر که زاویه دید بسته تری دارند ،۵۰۰ ،۴۰۰ ، ۲۰۰ ، ۱۳۵ ، ۱۰۵ ، ۸۵ ، لنزهای زاویه بسته یا تله فتو نامیده می شوند. مثل لنزهای ۷۰ ۱۲۰۰ و … ، ۱۰۰۰ ، ۶۰۰ آشنایی و شناخت لنزهای مختلف و امکانات و محدودیت های آن ها برای یک عکاس بسیار مهم است برای همین در فصل های بعد به طور مفصل تر راجع به لنزها صحبت خواهیم کرد.

منظره یاب : منظره یاب یک دوربین با وجود سادگی نقش بسیار مهمی در تولید یک عکس ایفا می کند، هدف ما از تهیه یک عکس هر چه که باشد تصویر را به وسیله منظره یاب دوربین می بینیم و کادر دلخواه را انتخاب می کنیم، پس دیگران چیزی را در عکس خواهند دید که ما از طریق منظره یاب دوربین دیده و انتخاب کرده ایم. هر قدر منظره یاب تصویر دقیق تر و واضح تری در اختیار ما بگذارد میزان خطای ما در انتخاب موضوع و کادر مناسب کاهش می یابد. منظره یاب که ویزور ٢ هم نامیده می شود در دوربین های مختلف به شکل های مختلف ساخته می شود. مثلاً در دوربین های فانوسی ٣ تصویر بر روی یک شیشه مات نقش می بندد. شاید در فیلم های قدیمی دیده باشید که عکاسان در پشت دوربین می ایستند و پارچه سیاهی روی سرشان می اندازند این کار برای آن است که تصویر ایجاد شده روی شیشه مات را بهتر ببینند. نوع دیگری از منظره یاب وجود دارد که معمولاً در دوربین های ساده تر دیده می شود، اگرچه در بعضی از انواع بسیار حرفه ای و گران قیمت نیز از این نوع استفاده می شود.به این دوربین، رنج فایندر ۴ می گویند.  در این نوع از منظره یاب که به آن دید مستقیم ۵ هم می گویند دریچه ای در قسمت بالا و وسط و یا سمت چپ دوربین قرار دارد و در آن تعدادی عدسی نصب شده است
و عکاس از درون این دریچه کادر مورد نظر خود را انتخاب می کند. در عکسبرداری با اینگونه منظره یاب ها در فاصله های نزدیک، بین آن چه می بینیم و عکسی که گرفته می شود تفاوتی دیده می شود که به آن خطای توازی یا « پارالکس » می گویند.

منظره یاب بازتابی : نوع دیگری از منظره یاب وجود دارد که منظره یاب بازتابی نامیده می شود. منظره یاب بازتابی در دوربین های بازتابی تک لنز دیده می شود. این نوع منظره یاب از پیشرفته ترین انواع محسوب می شود. در این نوع منظره یاب پرتوهای نور از طریق لنز وارد شده و به یک آینه ۴۵ درجه برخورد می کند و به طرف بالا منعکس شده و روی یک شیشه مات نقش می بندد، در بالای این شیشه مات یک منشور پنج وجهی با تراش خاص قرار گرفته و در مقابل یکی از وجوه منشور یک عدسی بزرگ کننده نصب شده است. چشم عکاس پشت این عدسی کوچک قرار می گیرد و تصویر را به شکل کاملاً درست می بیند. در لحظه عکس گرفتن آینه ۴۵ درجه به طرف بالا حرکت کرده و از مسیر نور کنار می رود و تصویری که چند لحظه قبل دیده می شد اکنون بر روی فیلم یا حسگر دوربین دیجیتال ثبت می شود به همین دلیل این نوع از منظره یاب ها فاقد خطاهای موجود در انواع قبلی است.این نوع از منظره یاب در دوربین های قطع کوچک ( ۱۳۵ ) و بعضی از انواع دوربین های قطع متوسط ( ۱۲۰ ) به کار می رود.

صفحه نمایش در دوربین های دیجیتال : در بعضی انواع دوربین های دیجیتال یک  صفحه نمایش کوچک که در پشت دوربین وجود دارد کار منظره یاب را انجام می دهد. در این گونه دوربین ها هم خطای پارالکس وجود ندارد.

درباره عکاسی تبلیغاتی باید چه نکاتی را مورد توجه قرار دهیم

عکاسی تبلیغاتی شامل عکاسی از محصولات، فضای شرکت ها و کارگاه ها و کارمندان یک مجموعه و . . .می شود. عکس های تبلیغاتی باید توجه مخاطبین را به خود جلب کنند بنابراین عکاس ها روی جذابیت عکس ها کارهای زیادی انجام می دهند. در ادامه به شما چند تکنیک عکاسی تبلیغاتی را آموزش می دهیم.

۱- نوردهی

شما باید بتوانید از نور موجود در محیط های صنعتی برای تنظیم نوردهی عکاسی استفاده کنید که مهم ترین نکته در عکاسی صنعتی می باشد. این موضوع مهم است، چون محیط صنعتی اکثر اوقات کنتراست متفاوتی ایجاد می‌کند، این نور از حسگر تصویر دیجیتال یا فیلم تجاوز می‌کند.

۲- مشاهده با دقت محیط قبل از عکاسی

از مدیر مجموعه بخواهید تا مجموعه را کاملا به شما نمایش دهد، باید سوژه های جذاب را شناسایی کنید و دقت کنید که دستگاه ها و محیط کاملا مرتب و تمیز باشند. حتما با دوربین خود چند عکس آزمایشی از محیط بگیرید. در هنگام عکاسی از کارمندان و پرسنل بخواهید لباس های فرم مرتب بر تن کنند و ایمنی را در محیط کاملا رعایت کنند و دستکش و کلاه ایمنی را حتما داشته باشند.

۳- وسایل عکاسی

در عکاسی صنعتی حتما باید سه پایه داشته باشید، گاهی اوقات نیاز به استفاده از فلاش های بزرگ تر چتری نیز احساس می شود.

۴- عکاسی از محیط

برای ایجاد تصویر هنری از سرعت شاتر پایین برای سوژه های متحرک استفاده کنید. برای از بین بردن سایه ها نیز از ریفلکتورها (بازتابنده) استفاده کنید.

۵- تنظیم نوردهی و کنتراست

نور موجود در محیط های صنعتی معمولا کار عکاسی را دشوار می کنند، سطوح صاف و براق و همچنین ماشین آلات فلزی نور را بازتاب می دهند، بنابراین از کنتراست بالا استفاده کنید. برای عکاسی از محیط بیرون و نماهای ساختمانی نیز از نور محیط بهره بگیرید و بهترین زمان برای این نوع عکاسی غروب است. دیافراگم خود را در این موارد باید بین f8 تا f11 تنظیم کنید.

استفاده از تکنیک های حرفه ای می تواند بهترین عکس ها را در عکاسی صنعتی ایجاد کند و نتایج بسیار عالی را به همراه خواهد داشت.

وسایل تنظیم نور

اما در ساختمان یک لنز ابزار بسیار مهم دیگری نیز وجود دارد که در داخل لنز تعبیه شده است و دیافراگم یا اپرچر نامیده می شود. در واقع این ابزارها وسایل تنظیم در دوربین عکاسی هستند که عبارتند از:

وسایل تنظیم فاصله
وسایل تنظیم نور که خود شامل :

• دیافراگم
• شاتر
• نورسنج

دیافراگم :

دیافراگم یا اپرچر  یکی از ابزارهای مهم در یک دوربین عکاسی است. این وسیله که در داخل لنز قرار داده شده، وظایف مهمی را به عهده دارد.
دیافراگم دوربین های اولیه به اشکال مختلفی ساخته م یشد تا این که به شکل کامل امروزی درآمد.
دیافراگم از چند تیغه فلزی تشکیل شده است که می توانند روزنه ای چند ضلعی و تقریباً دایره مانند را به وجود بیاورند. این روزنه می تواند بر حسب نیاز اندازه های مختلفی به خود بگیرد، درست مثل مردمک چشم انسان، و برای همین است که به این نوع دیافراگم، دیافراگم عنبیّه ای یا مردمکی می گویند.  این پره ها یا همان دیافراگم تقریباً در وسط لنز نصب می شوند.

همان طور که اشاره کردیم دیافراگم وظایف مختلفی را به عهده دارد که یکی از مهم ترین آن ها کنترل مقدار نور وارد شده به دوربین است. با کوچک و بزرگ شدن اندازه روزنه مقدار نوری که از لنز عبور می کند و به سطح فیلم یا حسگر برخورد می کند تغییر می کند. با محاسبات ریاضی هر یک از اندازه های دیافراگم را با عددی مشخص کرده اند که به آن f – Number یا f – Stop می گویند. در کنفرانسی که در سال ۱۹۰۰ در شهر پاریس تشکیل شده اعداد استانداردی برای ( درجات دیافراگم به تصویب رسید و کلیه سازندگان موظف به استفاده از آن شدند.

هرچه اعداد دیافراگم بزرگتر باشد مثلا f.16 روزنه کوچکتر و هرچه عدد دیافراگم کوچک تر باشدمثلا f.2 روزنه بزرگتر می شود .علت این امر آن است که اگر قطر دیافراگم f.4 را چهار برابر کنیم معادل فاصله کانونی لنز خواهد شد و اگر قطر دیافراگم f.16 را شانزده برابر کنیم معادل فاصله کانونی لنز خواهد بود.