آموزش طراحی گرافیک

گرافیک چیست ؟

واژه گرافیکی از مصدر یونانی (Graphein) یا ارتباط تصویری، به معنای نوشتن، ترسیم و نگارش گرفته شده است.

ریشه ی آن در اصل به معنای خراشیدن، حک کردن ونقر کردن است. در روش های تكثير قدیمی روی سنگ یا مس را با عملی شبیه خراش دادن منقش می کردند و پس از برگردانیدن آن روی کاغذ تكثیر را انجام می دادند که به آن طراحی خطی گرافیک اطلاق می گردید.

گرافیک در منابع مختلف این طور تعریف شده است: گرافيک در فرهنگ معین به معنای نمودار ترسیمی با خطوط و اشكال.

در واژه نامه مصور هنرهای تجسمی در معنی(Arts Graphic)  آمده: انواع نقاشی و کنده کاری و برجسته کاری بر روی فلز و چوب و سنگ و مانند آنها برای چاپ که امروزه شامل طرح و ترسیم پوستر و نمودارهای خطی، آرم های تجاری و صنعتی، تصاویر ونقوش روی جلد کتاب و نشریات و علایم اقتصادی و راهنمایی می شود.

در فرهنگ اصطلاحات هنری: مترادف هنر ترسیمی، تصویرسازی، نمودار با طرح همراه با موضوعات چاپی

در کتاب تاریخ طراحی گرافیک بنا به تعریف ریچارد هوليس : گرافیک یک زبان است. با دستور زبانی نامعين و الفبایی پیوسته در حال گردش. قوانین نامشخص گرافیک به آن معناست که فقط می توان آن را مطالعه کردنه آموخت.

تعریف گرافیک از نظر استاد ممیز نیز چنین است : خلاصه کردن یک عنصر تصویری تا جایی که پیام خود را از دست ندهد و قابل تکثیر باشد و به تعریف جلالی: گرافیک یک اثر هنری است که می خواهد پیامی را از طریق بصری در کوتاه ترین زمان ممکن به مخاطب برساند.

شاید بتوان گفت: گرافیک یعنی مهندسی تصویر یا نوشتار جهت ارتباط با مخاطبین برای رسیدن به هدفی واقعی و ملموس.

بنابر تعاریف فوق اگر گرافیک را کوتاه ترین و موجزترین المان یا طرحی بدانیم که پیامی قابل درک را به شکل بصری به مخاطب می رساند و این پیام برای مخاطب معنادار است، شاید بتوان تاریخ نخستین آثار حکاکی شده به دست بشر با چنین خصوصیتی را به ۲۰۰هزار سال پیش رسانید.

«فرانسوا بورد از پژوهشگران معروف حوزه مطالعات انسان شناسی باستان شناسی دوره پارینه سنگی در هنگام کاوش در غار” پش دولازه” در فرانسه به شی ای استخوانی از دنده گاوی به طول ۱۵ سانتیمتر برخورد که بی تردید مربوط به اولین فاز یخبندان ریس، یعنی حدود دویست هزار سال پیش می باشد. این شی در بین رسوبات باستانی این غار و به همراه تعداد قابل توجهی ادوات سنگی از نوع مشخص فرهنگ آشولی و در کنار چندین اجاق قرار داشته است. به نظر این دانشمند هیچ شکی وجود ندارد که حکاکی روی این قطعه استخوان به طور عمدی و به احتمال نزدیک به یقین به وسیله یک نوع ابزار سنگی مشخص از جنس سنگ آتش زنه انجام شده است.

خطوط حکاکی شده بر روی این شی به صورت خطوط موازی هستند که در کنار آنها نقوشی به شکل “V” نیز دیده میشود. به گفته کارشناسان مجموعه این نقوش به هیچ وجه نمی توانند از خراش دادن استخوان در هنگام برداشتن گوشت از روی آن ایجاد شده باشند.

از طرف دیگر الکساندر مارشاک، پژوهشگر موزه « باستان شناسی – مردم شناسی » دانشگاه هاروارد، از متخصصین بنام خطوط حکاکی شده بر اشیا قدیمی، پس از یک سال مطالعه بر روی این شی به این نتیجه رسید که این خطوط علایم مشخصی هستند که می توانند با آداب و رسوم خاصی مرتبط باشند. او حتی بر این باور است که اشکال مختلف این نقوش (کمانی – قوسی – رشته ای – زاویه دار – موازی) می توانند هم چنین نمایانگر وضعیت خاص طبیعت در زمان های مختلف سال باشند. نوعی تقویم که با علایم قراردادی شرایط ویژه ای را از وضعیت طبیعت در زمان و مکان معین می کند.» (رفيع فر، ۱۳۸۱)

در دنیای امروز که مقادیر روز افزون و قابل توجهی خبر و پیام در سطح جهان از راه هایی به غیر از زبان و گفتار به صورت تصویر عکس، فیلم و علایم گرافیکی) نقل و پراکنده می شود، گرافیک را یک شاخه از گونه ای از ارتباطات دانسته اند. شاخه ی تصویری ارتباطات غیر کلامی. در واقع ارتباطات غیر کلامی در سطح گسترده ای، تصویری اند، اما در نهایت گرافیک یک گروه از ارتباطات غیر کلامی محسوب می شود. البته هدف گرافیک ایجاد ارتباط نیست، بلکه مؤثر بودن ارتباط بر مخاطب است که اهمیت دارد. بنابراین دانستن نکاتی در مورد فهم بیشتر و بهتری از اخبار و پیام های بصری ضروری است. درواقع نیروی فرهنگی و جهانی سینما، عکاسی و تلویزیون که همگی متشکل از تصویر هستند، ضرورت آموزش سواد بصری را شدت بخشیده اند. این آموزش، هم برای سازندگان ارتباط بصری لازم است و هم برای بینندگان آنها، اگر چه در گرافیک وظیفه برقراری ارتباط بر دوش خود اثر گرافیک نهاده شده است. به عبارتی اثر گرافیکی، بایستی تلاش کند تا مخاطب را به خود جذب کند. به عنوان مثال شهروندان در حال عبور و مرور از کوچه و خیابان هستند که بیلبوردها و پوسترها و … را می بینند و این آثار پیامشان را منتقل می کنند. البته همانطور که گفته شد هدف گرافیک، نه فقط انتقال پیام، که تفهیم دقیق و صحیح پیام به مخاطب است.

کارشناسان با توجه به دامنه وسیع فعالیت های گرافیک، اهداف و ویژگیهای آن، قابلیت تکثیر و تولید مجدد و در نظر گرفتن عملکرد و کاربرد آن، زیرشاخه های متنوعی برای آن در نظر گرفته اند: گرافیک تبلیغاتی، گرافیک مطبوعاتی، گرافیک فرهنگی، گرافیک سیاسی، گرافیک تلویزیونی و گرافیک محیطی. تعیین مرز دقیق و معین کردن حد و حدود بین این دسته بندی ها امر دشواری است. ابعاد و جنبه های تازه، گرایش های نوین، ارتباط مستقیم با دانشهای دیگر نظیر جامعه شناسی و روانشناسی و فن آوری رو به رشد آن، واژگان و تعابیر جدیدی را وارد تعاریف قبلی گرافیک کرده است. البته هر تعریفی که برای گرافیک آورده شود، ارکان و ویژگی های اصلی آن شامل تکیه بر دانش تجسمی، عناصر و نقوش تصویری و خصوصیت انتشار و تكثير به جای خود باقی است و همین ارکان است که گرافیک را از سایر هنرها متمایز می کند.

اگر چه باید دانست، گرافیک همیشه هنر نیست. گاهی هم تبدیل به رسانه میشود. به عنوان مثال وقتی که در خدمت تبلیغات تجاری، فرهنگی و سیاسی قرار می گیرد. حضور رسانه های قدرتمند تصویری دیگر مانند ماهواره، تلویزیون، اینترنت و نرم افزارهای چند رسانه ای رایانه ها، نه تنها اهمیت گرافیک را کاهش نداده، بلکه آن را به عنوان رسانه ای کارآمد در خدمت گرفته است. در این رسانه ها تصویر همگام با زمان در حرکت است و برای تاثیر گذاری بهتر، جلوه های گرافیک متحرک به عنوان مهم ترین عامل بیان تصویری به خدمت گرفته می شوند.

گرافیک گاهی هم تلفیقی از هنر و رسانه است. مثل زمانی که در خدمت رسانه ها (چاپی، الکترونیکی، دیجیتالی و سایبر) قرار می گیرد.

به طور کلی آن گاه که هنر مطلق است هنر گرافیک و وقتی که رسانه و یا تلفیقی از رسانه و هنر است طراحی گرافیک نامیده می شود. در واقع طراحی گرافیک حوزه ای در هنرهای بصری است که اساسا طراحی مواد چاپ شدنی (تصاویر، نقوش و نوشته ها) را در بر می گیرد.

بنابر نوعی تقسیم بندی گرافیک در دو مفهوم قدیم (سنتی) و جدید(نوین) متمایز می گردد که در مرز بین این دو پدیده چاپ قرار دارد. منظور از چاپ انواع و اقسام چاپ است. گرافی قدیم یا همان سنتی شامل خطاطی، نقاشی دو بعدی، کنده کاری می باشد که بیشترین شکل آن در آرایش کتاب هاست که محصول کار نقاش، خوشنویس، تذهیب کار و جلدساز می باشد و در گرافیک نوین یامدرن علاوه بر کتاب آرایی تبلیغات تجارتی، اعلانات دیواری و مطبوعاتی و نشانها (لوگوها) وغیره نیز دیده میشود. گرافیک نوین حتی در سینما و تلویزیون هم کاربرد دارد. مثل عنوان بندی فیلم و تصاویر متحرک طراحی شده. هنر گرافیکی نوین با مسائل ارتباط محیطی نیز اشتراکاتی دارد، به عبارتی این هنر علاوه بر خط و رنگ، از عناصر بصری دیگری چون حجم و نور نیز کمک می گیرد.

گرافیک با کاربردهای متنوع و گسترده در حیطه ی هنرهای تجسمی قرار دارد. به عبارت کامل تر طراحی گرافیک به کارگیری تکنیکهای مختلف خلق آثار دوبعدی بر روی سطوح مختلف نظیر کاغذ، دیوار، بوم، فلز، چوب، پارچه، پلاستیک، نمایشگر رایانه، سنگ و … است که در جهت رساندن پیامی خاص به بیننده انجام پذیرد. از جمله این تکنیک ها می توان به عکاسی، نقاشی و روش های مختلف چاپ اشاره نمود. در هنر طراحی گرافیک از عکس، تکنیکهای مختلف طراحی (مداد، کنته، ذغال، پاستل گچی، پاستل روغنی، قلم و مرکب، مداد رنگی)، تکنیکهای مختلف نقاشی رنگ و روغن، آبرنگ، گواش، رنگ های آکریلیک)، کلاژ، انواع روش های چاپ دستی (سیلک اسکرین و باتیک) و هرنوع روش خلق تصویر استفاده می شود.

طراحی گرافیک چیست؟

گرافیک از ریشه کلمه یونانی گرافیکوس گرفته شده است. بدین معنی که گرافیک، نمایشی بصری روی یک سطح اطلاق میشود.

نظیر دیوارها، کاغذها، صفحه نمایش کامپیوتر یا حتی یک سنگ و غیره که در آن نوعی اطلاع رسانی، چهره نگاری یا سرگرمی وجود دارد.

تعریف AIGA

AIGA ، یک موسسه هنر گرافیکی در آمریکا است. از دیدگاه آنها، طراحی گرافیک یک فرآیند خلاقانه است که تکنولوژی و هنر را باهم تلفیق می کند. این کار باعث می شود بین ایده ها ارتباط برقرار شود. طراح، با مجموعه ای از ابزار های ارتباطی متنوع سر و کار دارد. او با این کار سعی دارد تا به وسیله ی بهترین راه های انتخابی خود، پیامی را از فرستنده به مخاطبان آن منتقل کند. ابزار های اصلی در این کار تصاویر و تایپوگرافی هستند.

کار اصلی یک طراح گرافیک

طراحان گرافیک، مفاهیم بصری را با استفاده از نرم افزار کامپیوتری و یا دست ایجاد می کنند. آنها با این کار سعی دارند تا ایده های الهام بخش خود را پیاده سازی کنند و در اطلاع رسانی و ارتباط با مصرف کنندگان و زیباسازی دنیای پیرامون استفاده کنند. آنها طراحی و توسعه هویت بصری شرکت ها و موسسات و کسب و کار های بزرگ و کوچک در اختیار دارند. خلق دنیایی زیبا از رسالت های یک طراح گرافیک است.

بخش های اصلی هنری طراحی گرافیک

در زیر به چند بخش اصلی هنری طراحی گرافیک اشاره کرده ایم و تنها به توضیحی مختصر پیرامون آن اکتفا کرده ایم

هنر های بصری

شامل چیزهایی مانند عکاسی و تصویر برداری می شود.

تایپوگرافی

هنر یا فرآیند تنظیم، ترتیب بندی و یا طراحی حروف می شود.

صفحه آرایی

تنظیم المنت های بصری در یک صفحه چاپ شده است.

از هرکدام از این سه مهارت سالهاست که استفاده می شود. در واقع تاریخ پیدایش طراحی گرافیک به خیلی قبل تر از آنچه که فکر می کنید بر می گردد.

اهمیت طراحی گرافیک در دنیای کنونی

برای چند لحظه چشمان خود را ببندید. دنیایی را تصور کنید که هیچ طراحی گرافیکی در آن وجود نداشته باشد. چه به شکل گذشته و چه به شکل امروزی. حتما شماهم به این نتیجه می رسید که حتی تصور دنیای بدون رنگ هم بسیار سخت است. دنیایی بدون اشکال، خطوط، رنگ های و سایر جلوه های بصری دیگر.

اهمیت طراحی گرافیک آنقدر بالا است که می توان به این نکته اشاره کرد، امروزه همه شهرها زیبایی خود را مدیون طراحی گرافیک هستند. جایی که هویت (لوگو و نام تجاری )، انتشارات(مجله ها و روزنامه ها و کتاب ها)، تبلیغات چاپ، پوستر ها، بیلبوردها، گرافیک وب سایت و عناصر، اپلیکیشن ها، جلوه های بصری رسانه های تصویری، علائم و بسته بندی محصولات و غیره، همه و همه بدون گرافیک چیزی خسته کننده ای بیش نبود.

این طراحی گرافیک است که به دنیای ما هویت بصری می دهد. با احساسات و ادراک انسان ها بازی می کند. و عمیق ترین تاثیرات را روی آنها می گذارد.

در یک جمع بندی شیوه های بیان مفهوم در گرافیک را می توان این طور تقسیم بندی کرد :

تایپوگرافی

• استفاده از دست نویس
• به کارگیری فونت کامپیوتری
• آینه کردن ترکیب
• با دیگر شیوه ها (عکس، تصویرسازی، رنگ، کلیپوگرافی)
• بریده های جراید
• ترکیب دست نویس و فونت
• ایجاد فیلترهای مختلف روی نوشته
• قرار دادن در قالب های خاص ( فیگوراتیو، چهره، حروف دیگر، اشکال هندسی)
• تکرار حروف ( باچرخش، جابه جایی، درهم کردن)
• استفاده از ابزارهایی که می توان آنها را به شکل حروف دید
• استفاده از فضاهای مثبت و منفی در حروف
• برش دادن و تکه کردن با جابه جایی حروف
• تاکید بر بخشی از کلمه یا حروف با استفاده از رنگ، بافت، شکل، اندازه، چرخش و …
• استفاده از ریتم در حروف
• استفاده از حروف به شکل تصویری و تصویرسازی

عکس

• به صورت پانوراما
• به صورت چشم انداز و دورنما
• جلوه های ویژه
• زوایای خاص
• دو تون
• تک رنگ
• استفاده از فیلترها
• ترکیب با دیگر شیوه ها (تایپوگرافی، تصویرسازی، رنگ، کلیپوگرافی)
• سیلوئت
• استفاده از بریده تصاویر

تصویرسازی

• استفاده از تکنیکهای مختلف نقاشی برای تصویرسازی
• استفاده از عکاسی برای تصویرسازی
• استفاده از شکل دادن و ساختن تصویر با حروف الفبا
• ترکیب با دیگر شیوه ها(تایپوگرافی، عکس، رنگ، کلیپوگرافی)

در طراحی گرافیک، حیطه ها و تخصص های مختلفی وجود دارد :

ارتباط بصری (communication Visual)

مانند: طراحی پوستر، طراحی جلد، طراحی علامت (Sign)، طراحی نشان (Logo)، طراحی حروف، طراحی آگهی تبلیغاتی، صفحه آرایی برای کتاب و نشریه، طراحی صفحات وب، طراحی چاپ برای بسته بندی، طراحی تبلیغاتی (کاتالوگ، بروشور، اوراق اداری و ……..)

تصویرسازی

مانند: تصویرسازی برای کتاب های کودک، کتاب های علمی و آموزشی، تصویرسازی برای نشریات

طراحی نقشه و …

گرافیک، برخلاف سایر هنرها کاملا سفارش پذیر و متعهد به سفارش دهنده است. به عبارتی گرافیک صرفا در حوزه ی هنر برای مردم، گرافیک می شود و معنا می یابد. از طرف دیگر سیر تحولات گرافیکی نشان داده که عمدتا در خدمت منافع اقتصادی است و هر گاه هدف و التزام ارزشمند و در خور توجهی مطرح گردیده، آن منافع ملی و حکومتی یا نظامات سیاسی بوده که در نهایت، در نظام سرمایه داری شامل منافع اقتصادی گردیده است. موجودیت گرافیک در خدمت و سفارش، معنا شده است.

اغلب طراحان گرافیک کارهای سفارشی را در ذهن خود به دو نوع تقسیم می کنند.

کارهایی که دارای موضوعاتی آشنا و مطابق علایق آنها است که طراح با آمادگی کامل و شروع به طراحی موضوع می کند و کارهایی که دارای موضوعاتی کاملا غریبه هستند و طراحان برای طراحی آن ها باید مطالعه و جست وجو کرده تا با جوانب آن کاملا آشنا شوند و از اطلاعات بدست آمده، ایده های مناسب را پیدا و کار طراحی را آغاز کند.

این نکته امری طبیعی است. زیرا هیچ کس نیست که در همه زمینه ها دارای اطلاعاتی کافی باشد. در ایران به دلیل عدم رشد و گستردگی کافی رشته های خدماتی کار، به ناچار در حرفه طراحی گرافیک برخلاف اغلب مشاغل که کارها دارای تقسیم بندی تخصصی است، چنین تقسیم بندی هایی به درستی به وجود نیامده است. لذا اکثر قریب به اتفاق طراحان مجبورند انواع سفارشات طراحی گرافیک را بپذیرند و درباره هر موضوع پیشنهادی به قدر کافی و لازم طراحی و کار کنند. با آن که طراحان تیزهوشی هم هستند که اغلب با مهارت کافی در زمینه های گوناگون طراحی گرافیک قلم می زنند، اما هر یک از عملکردهای طراحی گرافیک خود تخصص ویژهای را می طلبد و تجربیات و استعداد و ذهنیت خاصی را لازم دارد و اگر رشد وسیع اقتصادی کار وجود داشت حتما در حرفه طراحی گرافیک هم تخصص های متعددی مطرح می شد و مسلم است که کار کردن در چارچوب های تخصصی، کیفیت کار را بهتر و عمیق تر می کند.

تاریخچه بوجود آمدن گرافیک

واژه گرافیک از مصدری یونانی به معنای (نوشتن) می آید. ریشه آن در اصل بمعنای (خراشیدن)، (حک کردن) و (نقر کردن) است. گرافیک (Graphic) در زبان فرانسه مانند اسم دستور بمعنای منحنی و نمودار ریاضی به کار می رود. لغت انگلیسی و آلمانی آن Grapin میباشد که این لغت در انگلیسی کوتاه شده Graphic Farmula است. از لحاظ راه بندی هنرها، هنر گرافیک را شاخه ای از هنرهای تجسمی (پلاستیک) بشمار می آورند.

گرافیک زبانی تصویری است که برای ایجاد ارتباطی دیداری جهت انتقال پیامی خاص، از نشانه های بصری بهره می برد. آنچه اساس یک اثر گرافیکی را تشکیل می دهد «فرم» و رنگ است. آنچنان که در سایر هنرهای تجسمی، در گرافیک نیز «فرم» وظیفه اصلی و اساسی را در انتقال پیامی که اثر حامل آن خواهد بود، به عهده دارد. در یک کار خوب حتی نوشته ها و کلمات نیز از جهت «فرم» و تصویر خود مورد ارزیابی قرار گرفته و مؤثر خواهند بود. از این جهت میزان موفقیت یک اثر بستگی تام به کیفیت بهره گیری خلاقانه گرافیست از «فرم» دارد. کار گرافیکی به دلیل موقعیت معمول خود در زندگی روزانه، آنچنان مورد تامل قرار نمی گیرد که یک اثر نقاشی . به همین خاطر «فرم» در اثر گرافیک برای برقراری ارتباط بصری با مخاطب از صراحتی خاص و شمولی عام برخوردار است.

از همین جا تفاوت اصلی گرافیک با هنر نقاشی در نسبت بهره جویی آنها از «فرم» آشکار می شود، چرا که نقاش در ارتباطش با اشیاء سعی در گذشتن از صورت ظاهر آنها دارد. به عبارت دیگر، در نقاشی رسیدن به تماسی نزدیکتر از آنچه، به چشم می آید مورد نظر می باشد، یعنی اینکه هنرمند فراتر از دیدار، در شیء متصرف می شود، به همان نسبت که شیء احساسی را در او برمی انگیزد یا حالتی را در او به وجود می آورد. بنابراین، ارتباط درونی میان نقاش و اشیاء است که به خلق اثر می انجامد، در حالی که گرافیست به ظاهر اشیاء کار دارد و اصلاً هنر او در استفاده خلاقانه، صریح و ضربه گونه از صورت اشیاء می باشد، نه جستجوی ارتباط با باطن آنها. رابطه اشیاء با یکدیگر و احساسی که از این ارتباط خارجی برانگیخته می شود مایه اصلی کار او را تشکیل می دهد.

از این مقایسه نباید نتیجه گرفت که هنر گرافیک برتر از هنر نقاشی است یا بالعکس، بلکه سخن از ساخت های جداگانه دو شعبه از هنرهای تجسمی است و اصلاً اگر این تفاوت نبود چگونه می شد شاخه های هنرههای تجسمی را از یکدیگر تمیز و تشخیص داد و یا تفاوت آنها و کاربردشان را حس کرد؟ بنابراین، هنر گرافیک را می توان «فرم» گران ترین شعبه هنرهای تجسمی به شمار آورد که با جستجوی مشترکات بصری اشیاء به کشف معانی عام «فرم»ها پرداخته و از طریق دیداری، پیامی خاص را منتقل می کند در این راستا هرچه «فرم» از صراحت بیشتری برخوردار باشد درجه شمول آن عام تر و گسترده تر خواهد بود، تا جایی که به سمت تقارن فرهنگی میان مخاطبان پیش خواهد رفت.

هنر گرافیک به شکل امروزی اش در خدمت تبلیغات و زاییده بسط و توسعه جهان معاصر و تمدن تکنولوژیک است. همین تمدن در تکوین خود رو به سوی یک قطبی کردن جهان داشته و سعی در یکنواخت کردن همه ابزارهای تبلیغی دارد. از این رو، هنر گرافیک نیز در بطن خود نوعی ارتباط بصری جهانی را می پروراند تا به عنوان مثال قادر باشد در یک پوستر سینمایی مبلغ و شناسای فیلمی از این سوی دنیا به مردمان آن سوی دنیا باشد و برعکس، یا اینکه بسته بندی یک کالا را به گونه ای انجام دهد تا طلب آن را تقریباً به یک نسبت در مردم همه نقاط جهان فراهم آورد. این خصوصیت که بستگی تام به ویژگی ذاتی تولید برای مصرف و مصرف برای مصرف دارد الزاماً فرهنگی بصری را به وجود آورده است که در آن خواهش های ذاتی انسان تحت تاثیر القائات بصری شکل گرفته و جهت گیری می شوند تا جایی که نیازهای واقعی او مشروط و مستحیل در القائات بصری ناخواسته می گردد. هم از اینجاست که بیگانگی انسان با خود از دریچه چشم هایش رسوخ خواهد کرد.

به این ترتیب، هنر گرافیک که از طرفی مبشر تقارن فرهنگی و بصری است، متضمن از خود بیگانگی نیز خواهد شد. این تضادی است که در بطن تمدن معاصر و همه ملزومات آن وجود دارد. در مقابل این تضاد و عامل آن، یعنی میل باطنی گرافیک به برقراری ارتباط بصری جهان شمول، ذائقه فرهنگی و سنت های اقوام مختلف قرار دارد که تنها وسیله مقاومت در برابر همسان سازی سلایق و تحریک و مطیع کردن ذائقه انسانها می باشد و عواملی است که بیش از همه در عرصه «گرافیک فرهنگی» می تواند مؤثر واقع شود. اما متاسفانه از آنجا که تبلیغات شعبده ای است که با نفی عقل و اختیار انسانی، او را زیر سلطه هولناک تشنگی و تب مصرف در می آورد، نیازهای کاذب آنچنان در زندگی روزانه از طریق فرهنگ بصری گسترش یافته و شاخه دوانیده است که ذوق سنتی را نیز به نفع خود دگرگون و مسخ می کند. ظهور این پدیده عجیب نیست؛ تبلیغات و از آن میان تصاویر قادر خواهند بود صورت های کاذب را بتدریج به صورتی موجه به ذوق عامه تحمیل کنند.

در و دیوار و کوچه و خیابان و هجوم تصاویر بزرگ و کوچک انواع و اقسام اجناس مصرفی که بر سر چهارراه ها و بر روی اتوبوس های غول پیکر و هرجا که چشم بگردد، خواسته و ناخواسته به چشم های مردم و آیینه روح آنها هجوم می برند، شاهد این مدعایند.

شایسته تر این است که با تامل و تعمق بیشتر به تلفیق سنت های تصویری و گرافیک معاصر توجه کرد. به تعبیر دیگر، اضافه و تلفیق کردن پاره ای از نقوش سنتی اعم از اسلیمی ها، نقوش تزیینی به کار گرفته شده در معماری، هنرهای سنتی و … با شیوه های گرافیکی معمول – که غالباً به خاطر مراعات سفارش دهنده صورت می گیرد، نمی تواند تحول در هنر گرافیک محسوب شود، یا اینکه صبغه «ملی» به خود بگیرد، بلکه در نهایت کلیشه های ملال آوری را متداول خواهد ساخت که بی هیچ خلاقیت و اعتقاد هنری از جانب گرافیست به کار گرفته شده و جز مانعی در برابر کنکاش و جستجوی اصیل و خلاقانه نخواهد بود.

چرا طراحان گرافیک باید با چاپ آشنا باشند ؟

طراحی گرافیک برای چاپ یکی از مشکلات بزرگ طراحان و گرافیست ها می باشد. آموزش طراحی گرافیک برای چاپ برای گرافیستانی که می خواهند به تازگی وارد مقوله چاپ شوند یک امر ضروی به شمار می رود . در بعضی موارد دیده شده که طراحان گرافیک نامی کشور هم با مشکل نداشتن مبانی چاپ مواجه هستند. آموزش چاپ برای طراحان گرافیک می تواند کمک بزرگی باشد و آنها را با موارد و مشکلاتی که در یک فایل گرافیکی تا چاپ پیش می آید آشنا می کند.

گام مؤثر در شروع طراحی گرافیک نیاز به عواملی دارد که از شروع ایده تا اجرای آن را دستخوش تغییر می کند. هر چند که سیستم گردش کار در این محیط خیلی سریع دچار تحول شده است، اما هنوز لزوم کاربری عوامل اولیه در تهیه طرح مناسب با فرآیند چاپ و تکثیر ضروری است. تمامی ایده هایی که در ذهن طراح نقش می بندد بر اساس محدودیت ها و امکانات تعریف شده در حیطه طراحی است. اما این حیطه با سئوالاتی که طراح آن را از مدیر پروژه یا سفارش دهنده می پرسد، روشن و مشخص می شود. از این جمله سوالات که طراحی گرافیک برای چاپ باید حتما برای آنها پاسخی داشته باشد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

چرا طراح گرافیک باید از تیراژ کار با خبر باشد؟

خیلی از موارد ممکن است در تیراژ بالاتر ( مثلا چاپ کاتالوگ در تیراژ بالا ) اشکال محسوب شود ، ولی در تیراژ پایین (حدود هزار عدد ) مورد توجه قرار نگیرد. تنها توجیه این مسئله میتواند تیراژ پایین باشد. از این دسته میتوان چاپ بروشور را نام برد که کارفرما در بعضی موارد برایش کیفیت کار مهم است و در بعضی موارد کمیت و قیمت چاپ بروشور تبلیغاتی .

مثلا باید به این نکته توجه کرد که در بعضی موارد پرت کار چاپی و زیاد می شود، این مورد در تیراژ پایین شاید مشکلی نداشته باشد ولی در تیراژ بالا هر سانت از کاغذ یا مقوا می تواند میلیون ها تومان ارزش داشته باشد.

در مثالا دیگر می توان انتخاب رنگ در چاپ ساک دستی آماده یا چاپ کارت ویزیت و دیگر اقلام چاپی اشاره کرد. اگر شما کاری را در تیراژ بالا نیاز دارید می توانید از رنگ های اختصاصی و پنتون برای چاپ اقلام چاپی خود استفاده کنید و لی این کار در تیراژ پایین چندان برای شما بصرفه نخواهد بود.

مهمترین مواردی که هر طراح گرافیک باید قبل از چاپ به آن توجه کند :

• امکانات و ظرفیت های متفاوتی در هر کدام از شیوه های چاپ موجود است. استفاده همسوی این ظرفیت های موجود ، ارزش بیشتری را به مقوله دیزاین می بخشد. به عبارتی دیگر با استفاده صحیح از مواد و قابلیت های دستگاه های مختلف، پدیداری نقاط ضعف را می توان به حداقل رساند و حتی از آن به عنوان مثال چاپ سیلک برای چاپ ساک دستی کرافت تک رنگ ، در تیراژهای محدود ایدال است.
• چاپ رنگی یا تک رنگ بودن یا چند رنگ تفکیکی داشتن، چنانچه در ابتدای کار مشخص نباشد، مشکلات فراوانی را در انتهای کار به پروژه تحمیل می کند. حد معمول کارهای چاپی 4 رنگ است و کم کردن تعداد رنگ شاید برای سفارش دهنده هزینه چاپ را پایین آورد. ولی مشکلات و انجام طراحی را کند تر می کند و با این محدودیت رسیدن به کار رزیباتر مسلما سخت تر خواهد بود.
• چنانچه ناگریز از استفاده کاغذ گراماژ پایین باشیم مشکلاتی را به همراه خواهیم داشت و برای آن در روند رنگ آمیزی طراحی اقداماتی باید انجام دهیم. آشنایی کامل به ساختار کاغذ می تواند امکانات ذهنی بسیاری را در جهت خلق جلوه های جدید ، برای طراح میسر کند. از طرفی با ازدیاد گراماژ و از بین رفتن برخی مشکلات احتمالی، مسایلی دیگر ممکن است قابل تصور باشد. بهترین راه حل دیدن نمونه های مشابه است که نکاتی آموزنده برای تعیین چگونگی کار دارد.
• انجام همه اقدامات اولیه نظیر اسکن عکس ها و تصویرسازی به معلوم بودن قطع کار وابسته است. در حقیقت طراح قبل از شروع کار، باید تمامی مراحل و محدودیت ها را سنجش کند و مسیر کار خود را مشخص کند.