دستگاه برش

برش همانطور که گفته شد از ابزار و ماشین آلات پر مصرف و پراهمیت در چاپ است که قدمت آن در این صنعت برابر با ابداع خود چاپ است. اما این ابزار نیز مانند سایر ماشین آلات دچار تغییرات بسیاری شد. با این حال برش ها را از نظر نوع ساختار می توان به دو دسته :

انواع برش:
برش دستی : همانطور که از اسمشان پیداست از انواع برش های اولیه هستند که در آنها عامل فشار نیروی دست انسان بوده وجابجایی آنها به سهولت انجام می شود.
برش مکانیکی : این نوع برشها نوع پیشرفته برش های دستی است که در آنها عامل فشار تیغه برش ها و متعلقات آن قسمت بوده و انسان فقط نقش هدایت و کنترل آن را دارد.
ساختار برش :
دستگاه های برش امروزی که غالبا بصورت نیمه اتوماتیک و تمام اتوماتیک طراحی و مورد استفاده قرار میگیرند، در شکل کلی دارای چند جزء اصلی هستند که ویژگیهای جانبی در تسهیل و تکمیل این اجزاء پیش بینی می شوند.
۱-  شاسی یا بدنه برش: این قسمت در حقیقت قسمت پایه نگهدارنده کلیات برش است که شامل یک محفظه توخالی(قاب فلزی) متصل بر دوپایه قطور می باشد که جنس آن معمولا از چدن  است میباشد.( مانند شکل)
صفحه برش : صفحه ایست فلزی و بزرگ که با رد شدن از درون قسمت خالی شاسی طوری روی شاسی می نشیند که قسمت کوتاهی از آن روبه بیرون و قسمت بلند آن در قسمت پشت دستگاه قرار می گیرد. این صفحه در قسمت نشست در درون بدنه روی زائده نرینگی شاسی جای میگیرد.
بر روی قسمت پشت صفحه، قطعه عمود بر صفحه ، که عرض آن برابر عرض صفحه است قابلیت حرکت در راستای افق تا نزدیکترین نقطه به شنی برش،در قسمت بدنه را دارد. این قطعه در حقیقت گونیای پشت برش است و باآن می توان اندازه مورد نیاز برش را تعیین نمود.
تنگ برش : این قسمت در حقیقت قسمت ثابت نگهدارنده سطح برشی ما یا همان قید کاغذ و یا مقواست. تنگ برش قطعه دندانه¬ای شکل متصل به یک صفحه فلزی عمود بر سطح صفحه برش است که در پشت تیغه برش و جدا از شنی تیغه ،دقیقا بین دو جداره خالی قاب شاسی که آن هم عمود بر صفحه برش است تعبیه و طراحی شده است. تنگ قابلیت حرکت بر خط عمود بر صفحه را داشته و به واسطه وزن خود و فشار مضاعف منتقل شده از موتور دستگاه قید کاغذ یا مقوا را بر روی سطح صفحه ثابت نگه می دارد.
*سطح پایینی تنگ به مانند گونیای پشت، دنده دار وبا فاصله است. دلیل شیاردار یا دنده دار هم گونیای پشت و هم سطح تنگ برش اینست که جهت حرکت این دو خلاف هم دیگر است وچون نیاز است که برای کوچکترین اندازه گونیا بتواند به تیغ نزدیک شود وبا تنگ برخورد نکند، این شیار ها به صورت نرو ماده درون هم قرار گرفته و قابلیت حرکت گونیا فراهم میشود.در برشهای قدیمی که به برشهای فلکه ای معروف هستند، حرکت تنگ به وسیله چرخش مارپیچی فلکه ای بود که در بالای شاسی و در راستای حرکت تنگ تعبیه شده بود. یعنی با چرخاندن این فلکه تنگ بالا یا پایین می رفت. از همین رو این برشها به برشهای فلکه ای معروفند.

در دستگاه های جدید حرکت این قسمت به واسطه دستور اپراتور، با فشار دادن پدالیست که در زیر پای او در قسمت تحتانی شاسی قرار دارد. با فشار دادن پدال نیروی فشار به وسیله تراکم روغن هیدرولیک درون لوله های متصل، به تنگ منتقل شده و دستور حرکت اجراء می شود. در بسیاری از دستگا های اتوماتیک این حرکت با فشار دادن دگمه های حرکت تیغه نیز انجام می شود. به این معنا که اپراتور بدون فشار دادن پدال دستور برش را بافشار دادن دگمه های مخصوص صادر میکند، در این حال دستگاه به صورت خودکار ابتدا تنگ را حرکت داده و وقتی ثبات شد سپس تیغ به پایین حرکت میکند.
تیغ برش : قسمت اصلی و برنده دستگاه برش است.این قسمت از دو جزء تشکیل شده است:
-تیغه فولادی : که وظیفه آن برش دادن قید یا سطح قابل برش است. تیغه های فولادی برش از یک سطح صاف و از سطح بیرونی خود مورب و زاویه دار هستند. زاویه مناسب برای این شیب بین ۱۷تا۲۸ درجه می باشد.
-شنی دستگاه : صفحه ای آهنی و سنگین که تیغه روی آن محکم شده و با حرکت مورب شنی به سمت پایین حرکت میکند.
قسمت تیغه نیز به موازات تنگ در قاب بدنه اصلی جای دارد و حرکت آن نیز عمود بر سطح صفحه برش اما بصورت مورب است. یعنی اگر روبه تیغه بایستیم تیغه هنگام پایین آمدن از راست به چپ نیز حرکت دارد.این حرک تا انجام انفصال بین ورقهای زیرین تا سطح صفحه برش بوده که پس از آن حرکت برگشت آغاز می شود.