مهمترین ویژگی لاستیک چاپ افست کدام است ؟

لاستیک افست از دو یا سه و یا چهار لایه از الیاف تشکیل شده است که به وسیله لایه های نازکی از لاستیک به طور محکم به یکدیگر چسبیده اند. این لایه در حقیقت بدنه لاستیک را تشکیل می دهد.

 با اضافه کردن مواد پلیمر مخصوص، پوشش لاستیکی در سطح خارجی لاستیک تشکیل می شود که حدود ۵/۰ میلی متر ضخامت دارد. بنابراین می توان گفت که مجموع ضخامت لاستیک یعنی پوشش خارجی به علاوه بدنه آن بین ۷۶/۰ تا ۹/۱ میلی متر خواهد بود که این ارقام بستگی به تعداد لایه های تشکیل دهنده لاستیک دارد.

 ساخت لاستیک سیلندر شامل سه مرحله اصلی است:

1. آماده سازی پلیمر
2. بافت الياف
3. تولید بدنه و سطح لاستیک

آماده سازی پلیمر برای لاستیک

لاستیکهای افست ابتدا از مواد پلیمر طبیعی ساخته می شدند که خاصیت انتقال دقیق و بدون نقص مرکب را در موقع نو بودن دارا بودند. متأسفانه سطح لاستیک با تماس با مواد پاک کننده به سرعت تغییر حالت میداد و مواد مصرفی در مرکب ها و مواد خشک کن موجود در مرکب نیز آن را متأثر می ساخت.

برای افزایش مقاومت لاستیک در مقابل مواد ذکر شده، پلیمر مصنوعی ارائه شد و با پیشرفت هایی که به دنبال داشت، پلیمر مصنوعی امروزه به عنوان لاستیک طبیعی شناخته می شود.

 لاستیک سیلندر باید دارای ویژگی هایی از قبیل سخت بودن و مقاوم بودن در مقابل مواد پاک کننده و حلال ها را باشد. این خواص در فرمول تشکیل دهنده لاستیک گنجانده می شود. مواد مختلفی مثل سولفورها، اکسیدها و مواد پلاستیک و رنگ به فرمول اصلی پلیمر اضافه می شود تا لاستیک سیلندر با رنگ مورد نظر و خواص لازم تولید شود.

 هر تولید کننده لاستیک دستورالعمل خاص خود را برای تولید لاستیک سیلندر به کار می برد. بنابراین مواد ذکر ش ده در بالا و میزان مصرف آنها در تولید لاستیک در مورد هر تولید کننده ای ممکن است متفاوت باشد.

بافت الیاف برای لاستیک

 الياف لاستیک سیلندر از بهترین نخ بافته می شود که معمولا از نخ کتان به علت مقاومت و قدرت آن استفاده می شود. نخ ها به صورت طولی و در دو لایه تا شده بافته می شوند تا  حداکثر مقاومت در مقابل کشش حاصل شود.

پس از بافت الیاف نخ با مواد مختلفی آغشته شده تا مراحل پایانی کار تکمیل شود.  سپس مرحله کشش الیاف با کشده شدن آن در جهت بسته شدن لاستیک به دور سیلندر انجام می شود تا نهایت مقاومت کشش الیاف حاصل شود .

ساختمان لایه های لاستیک افست بعضی از تولیدکنندگان برای نشان دادن جهت بسته شدن لاستیک به دور سیلندر از نخهای رنگی در پشت لاستیک استفاده می کنند و بعضی دیگر با چاپ علامت مخصوص جهت بسته شدن لاستیک را نشان میدهند که همان جهت بسته شدن به دورلاستیک سیلندر است.

در ساخت لاستیک سیلندر از دو نوع پارچه استفاده می شود.

• یکی بسیار قوی و محکم است که به آن ویگان (wigan) گفته می شود.
• دیگری نوعی پارچه نرم و لطیف به نام (Cambric) که نوعی کتان است.

ویگان Wigan مقاومت لازم از نظر کشش و استحکام کافی را به لاستیک میدهد و بیشتر لاستیکها از این نوع الیاف بافته می شوند.

 از Cambric برای بافت پشت لاستیک ها معمولا از الیاف نرم و لطیف است استفاده می شود.

روش های مختلفی برای آزمایش مقدار مقاومت کشش لاستیک وجود دارد که در این جا به دو روش معمول تر اشاره می شود

 الف: الیاف بافته شده برای ساخت لاستیک سیلندر را با آب خیس کرده و آن را تحت فشار به دور سیلندرهایی که با بخار حرکت داده می شوند عبور می دهند

 ب: اليافت بافت شده را تحت فشار از داخل آب جوش عبور می دهند و سپس با عبور دادن از میان سیلندرهایی که با بخار حرارت داده شده اند، آب آن را می گیرند و خشک می کنند.

ساخت بدنه و روکش لاستیک

برای پرداخت کردن روکش نهایی لاستیک از ماشینی به نام اسپریدر Spreader استفاده می شود. ساختمان اصلی این ماشین شامل یک شیء بسیار حساسی است که در بالای یک نورد لاستیکی قرار دارد. سطح لاستیک سیلندر تولید شده با عبور از روی این نورد و با قرار گرفتن در زیر تیغه، پرداخت شده و سپس از روی یک صفحه حرارتی عبور داده می شود در این قسمت رطوبت موجود در لاستیک بخار شده و در آخر لاستیک مجددا به دور یک قرقره جمع کن پیچیده می شود.

این قسمت از کار بسیار حساس بوده و تمام عملیات ذکر شده باید در فضای بسیار تمیز و عاری از گرد و غبار صورت گیرد برای ساخت بدنه لاستیک از چند لايه الياف که با لایه نازکی از مواد مخصوص پوشيده شده است استفاده می کنند، برای قرار دادن لایه های الیاف بر روی یکدیگر، دستگاهی به نام دوبله کن را به کار می گیرند. در این دستگاه الياف ذکر شده از بین دو نورد که تحت فشار قرار دارند عبور داده و به یکدیگر پیوند داده  می شوند.

با تکرار این عمل، تعداد لایه های مناسب برای ساخت بدنه لاستیک تولید می شود از ماشین اسپریدر Spreader یا ماشین پرداخت کننده سطح لاستیک، برای پرداخت کردن سطح لاستیک استفاده می کنند. این عمليات احتیاج به دقت و کنترل دقیق دارد. برای پرداخت کردن سطح لاستیک بهتر است از چند لایه نازک مواد پرداخت کننده یک لایه ضخیم استفاده شود.

کاربرد چند لایه نازک این اطمینان را ایجاد می کنند که تمام گازهای شیمیایی استفاده شده در ساخت بدنه از آن خارج خواهد شد، باقی ماندن مواد شیمیایی و تبخیر نشدن آن باعث ایجاد گاز در بدنه لاستیک شده و حالت اسفنجی به آن می دهد. به همین دلیل است که عمل پرداخت سطح لاستیک باید در چند نوبت صورتگیرد تا اطمینان لازم از تبخیر مواد شیمیایی و یک دست شدن سطح لاستیک حاصل شود. در نهایت و با تکرار عمل پرداخت سطح لاستیک لایه ای به ضخامت۵/۰ میلی متر به بدنه لاستیک اضافه خواهد شد. پس از اتمام عملیات پرداخت، سطح لاستیک را به پودر آغشته می کنند و با ماشین دیگری که مجهز به برس پاک کننده است، آن را تمیز می کنند وقتی که پودر اضافی از روی لاستیک پاک شد روی لاستیک را با لفاف مخصوصی از جنس کاغذ بسیار نرم می پوشانند مرحله بعدی عمل پخت لاستیک است که در اجاق های حرارتی مخصوص با دمای کنترل شده انجام می شود. پس از پخت سطح لاستیک که ابتدا به صورت ترم بود، به حالت محکم و مقاوم در می آید. پس از پخت لاستیک رول شده را باز کرده و به صورت تخت قرار می دهند و سطح آن بازرسی شده و نمونه گیری لازم جهت کنترل کیفیت انجام می شود

ویژگی های لازم در لاستیک سیلندر افست

 خصوصیات لازم در یک لاستیک سیلندر افست به شرح ذیل طبق بندی می شود :

 ۱- الیاف به کار رفته در لاستیک سیلندر باید قوی بوده و قابلیت کشش آن بسیار کم باشید . البته لاستیک سیلندر باید کمی قابل کشش باشد تا به طور یکنواخت به دور سیلندر بسته شود

 ۲-ضخامت لاستیک سیلندر باید کاملا  یکنواخت باشد.

 ۳-سطح لاستیک سیلندر باید عاری از هر گونه سوراخ های سوزنی و منفذ باشد. سطح لاستیک باید صاف و یکدست باشد و از مقاومت زیادی نیز برخوردار باشد سطح لاستیک باید در مقابل مرکب و مواد  پاک کننده و ورنی مقاومت داشته باشد و از خاصیت مرکب گیری نیز برخوردار باشد.

  مقاومت سطح لاستیک باید به صورتی باشد که در برخورد با کاغذ و مقوا دچار سائیدگی نشود و قابلیت سريع جداسازی مرکب و کاغذ را نیز از خود داشته باشد.

انتخاب نوع لاستیک

جدول زیر فقط به عنوان یک راهنمای عمومی برای انتخاب نوع لاستیک طراحی شده است. عبارت های «نرم» و «سخت» برای مقایسه جنس لاستیک به کار برده  می شود. ممکن است یک تولید کننده لاستیک آن را به عنوان «متوسط» ارائه دهددر حالی که آن لاستیک از نظر تولید کننده دیگر به عنوان لاستیک نرم شناخته شود.  بنابراین توصیه های ذکر شده در ذیل باید به عنوان پیشنهادهای عمومی به کار گرفته شود.

سختی لاستیک

سختی لاستیک افست بین ۶۰ تا ۸۵ Shore (شور) است. Shore واحد اندازه گیری درجه سختی لاستیک است. بعضی از تولیدکنندگان به درجه سختی لاستیک اهمیتی نمی دهند و عقیده دارند که نقشی در کارآیی آن ندارد. سختی بیشتر لاستیک های چاپ بین ۷۲ تا  ۸۴ درجه شور (Shore) است.

 اندازه گیری سختی لاستیک به وسیله ابزاری به نام شورسنج انجام می شود که مقاومت لاستیک در برابر فرو رفتن سوزن این وسیله، نشان دهنده میزان سختی آن است. این کار شامل قسمت های لاستیکی و الیاف لاستیک  می شود.

مقاومت لاستیک در برابر چربی و مواد پاک کننده

 قدرت جذب و دریافت مرکب و مقاومت در برابر چربی و مواد شیمیایی پاک کننده به نظر دو عامل متضاد هستند، حامل مرکب نیز می تواند مشکلاتی را از نظر جدا شدن کاغذ از لاستیک ایجاد کند. حامل مرکب بای هماهنگ با مواد پلیمر به کار رفته در ساخت لاستیک انتخاب شود تا از بروز این مشکل جلوگیری شود.

در ساخت اکثر مرکب ها از مواد نفتی استفاده شده است. درجه KB مخفف Kauri Butanol و علامت شیمیایی برای نشان دادن درجه حلالیت است. هرچه این درجه بیشتر باشد، تأثیرگذاری مواد شیمیایی بر روی لاستیک و در نتیجه میزان یاد کردن لاستیک بیشتر خواهد بود.

نگهداری لاستیک

 لاستیک معمولا به صورت لوله شده در تیوب های مقوایی عرضه می شود. توصیه می شود که بعد از دریافت لاستیک آن را از تيوب مقوایی خارج کرده و به صورت تخت و صاف، پشت به پشت یا رو به رو قرار دهیم لاستیک باید در مکان خنک و تاریک نگهداری شود. حرارت، نور چراغ مهتابی و نور خورشید می تواند باعث براق شدن لاستیک و در نتیجه سخت و شکننده شدن سطح آن شود.

اگر مکان نگهداری لاستیک محدود است، توصیه می شود که لاستیک ها را در لوله های مقوایی نگهداری کنید که هیچ فشاری به لاستیک وارد نشود. بهتر است لاستیک روی زمین نگهداری نشود، آویزان کردن مناسب تر است. دستورات لازم برای نگهداری لاستیک توسط تولیدکنندگان نیز ارائه شده که رعایت آنها ضامن حفظ لاستیک است.